Często w wyniku urazu lub nagłego wysiłku jądro może ulec skręceniu. Niejednokrotnie przyczyna skrętu jest nieznana. Objawem skrętu jądra jest ostry ból, który zmusza do udania się na wizytę lekarską.
Skręt jądra
Często w wyniku urazu lub nagłego wysiłku jądro może ulec skręceniu. Niejednokrotnie przyczyna skrętu jest nieznana. Objawem skrętu jądra jest ostry ból, który zmusza do udania się na wizytę lekarską. Moszna obrzmiewa, ponieważ krew nie ma odpływu żyłami z jądra. Zdarza się, że jądro samoistnie wraca do prawidłowej pozycji. Jednak jest niebezpieczeństwo powtórnego skrętu. Często konieczne jest chirurgiczne odkręcenie jądra. Nie wolno zbagatelizować skrętu jądra, ponieważ konsekwencją skrętu jądra może być obumarcie i zanik jądra.
Stan zapalny jąder
Czynnikami wywołującymi stan zapalny jąder ( lub jądra) mogą być przeróżne bakterie lub przemarznięcie. Nie wolno lekceważenie nawet najmniejszych dolegliwości. Towarzyszące tu objawy to powiększenie jądra, opuchlizna, ból o różnym nasileniu. Często pacjent określa ból jako kłujący. Ból może promieniować na inne narządy. Leczenie polega na stosowaniu antybiotyków w, leków przeciwzapalnych i przeciwbólowych.
Rak jądra
Zazwyczaj jedno jądro rożni się od drugiego trochę kształtem, wielkością i położeniem. Jeśli jednak wielkość jednego jądra od jakiegoś czasu powiększa się lub odczuwalnie jest cięższe - może świadczyć to o raku jądra. Objawem raka może być rosnący guz. Jeśli biopsja jądra (pobranie wycinka) wykaże nowotwór, jądro takie usuwane jest. Jeśli choroba została w porę wykryta, przeważnie drugie jądro nie jest zajęte nowotworem. Nie ulega wątpliwości, że nie tylko kobiety powinny prowadzić profilaktykę nowotworową przez samokontrolę piersi czy profilaktyczne badania szyjki macicy. Mężczyźni również mają obowiązek systematycznej samokontroli jąder. Profilaktyka zachorowania na raka jądra polega na delikatnym obmacywaniu jąder. Każdy mały guzek lub bolesność jądra należy zgłosić lekarzowi.
Wnętrostwo (niezstąpienie jąder)
Jądra rozwijają się w jamie brzusznej i zstępują jeszcze przed urodzeniem. Czasem jednak jedno lub oba jądra nie zstępują całkowicie. Często jednak przemieszczają się one na właściwe miejsce we wczesnym dzieciństwie. Jeśli tak się nie dzieje, potrzebna jest pomoc chirurgiczna. Najczęściej operację taką wykonuje się przed wiekiem szkolnym. Niestety, w przypadku kiedy jądra nie wstąpią może rozwinąć się nowotwór złośliwy, jest to jednak sytuacja bardzo rzadka.
Kłykciny kończyste
Kłykciny kończyste (HPV), nazywane brodawkami narządów płciowych, są bardzo częstą chorobą przenoszoną drogą płciową, zajmującą wg oceny Światowej Organizacji Zdrowia trzecie miejsce co do częstości po rzęsistkowicy i chlamydiozie. Występują często w przebiegu niektórych STD (chorób przenoszonych drogą płciową), np. rzęsistkowicy, chlamydiozy, rzeżączki lub innych stanów zapalnych narządu moczowo-płciowego. Podejrzewany jest związek między kłykcinami kończystymi i rakiem szyjki macicy u kobiet. Zmiany umiejscawiają się na narządach płciowych, a często także w okolicy odbytu. Początkowo są to drobne naroślą w postaci maleńkich grudek stopniowo się powiększających o nierównej powierzchni; w sąsiedztwie lub w innych miejscach pojawiają się nowe wykwity. W zaawansowanych przypadkach przybierają postać kalafiorowatych narośli, niekiedy znacznych rozmiarów. Sposób leczenia zależy od rozmiarów i lokalizacji kłykcin. Chociaż mogą być one usunięte, wywołujące je zakażenie wirus pozostaje w organizmie i jest przyczyną częstych nawrotów. Kobiety w ciąży, u których występują kłykciny wymagają specjalnego sposobu leczenia. Małe kłykciny mogą być leczone za pomocą leków zewnętrznych, nakładanych na skórę. W niektórych przypadkach są one elektrokoagulowane lub zamrażane przy pomocy płynnego azotu (krioterapia), co prowadzi do ich zniknięcia. Większe zmiany wymagają czasem wycięcia chirurgicznego.